ANAOKULUNA BAŞLAMA ALIŞMA DÖNEMİMİZ

Benim kuzuyu bilen bilir azmandır,durduğu yerde durmaz 2 dakika oturmaz bir yere mi gidiyoruz, birimiz yada ikimiz peşinden koşma durumları,eve dönüş hali tam bir yorgunluk.
Zaman bizim çocukluğumuzda ki gibi değil değişiyor bir şeyler, bizim çocukluğumuzda yaşıt komşu çocukları vardı anneler çay içer çocuklar uslu uslu oynar, bahçeye çıkar bir şekilde oyalanırdık şimdi öyle değil ki büyük şehirde bahçesiz evlerde beton yığınlarının arasında çocukluğunu yaşamaya çalışan çocuklar...
İşten dönmüş günün yorgunluğunu atmaya çalışan anne babalar ve ilgi bekleyen bir çocuk..
Zor bu sebepten bana göre bu zamanda çocuk olmak...
Bende işte tam bu sebeplerden ve yetemediğimizi, oyuna ve yaşıtlarına ihtiyacı olduğunu düşündüğüm
2 yaşını doldurmuş kuzuma yavaştan anaokulu araştırmaya başlamıştım,kimselere kulak asmadan çünkü genel de şu tarz cümleler duyuyordum.

-aaaaaa küçücük çocuk Allah aşkına ne okulu yazık değil mi? bu cümleleri kuranlar anneanne,babaanne büyük teyzeler, amcalar,dayılar bu liste böyle uzar gider....

Diğer cümleler ise şöyle oluyordu

-iyice araştır bak bilmem ne eğitim veren  (montessori,vb.) yer olsun çocuk gelişsin bıdı bıdı bıdı bıdıı....

-ingilizce eğitim de versinler aman bir kelime bir kelimedir çok önemli kulak aşinalığı olsun... (olmasın arkadaş 2 yaşındaki çocuğun kulak aşinalığı olmasın yada hiç ingilizce öğrenmesin ne oluyor bilmeyince bıd bıddd )

-Birde ülkenin siyasal durumları var ki artık bu okulların bile içinde o tarz eğitim versin ne tarafa yakınsan ( hayır arkadaş tarafım yok benim neyi ne kadar öğrenmesi gerekiyorsa onu öğrensin geleceğimizi bırakacağımız çocuklarımızı bu durumlara sokuyor olmak benim canımı çok yakıyor.)

Tabi ki ben hiç kimseye kulak asmadım okul ararken,okul sahiplerinin ve orada çocuklarla ilgilenecek kişilerin anneliğin ne olduğunu bilmesi, temizlik ve güvenlik benim için tek  kuraldı.

Bu kriter göz önünde bulundurularak daha önceden oyun grubuna gittiğimiz çocuk klubümüzün ana okulu olduğunu öğrendiğimde yeni yerlerini de gezip beğenmemiz ile   eşim ile oraya kayıt ettirmeye karar verdik.
Aslında bundan sonrası çok daha önemli çocuk okula alışacak mı? bu süreç ne kadar sürecek? evet söylüyorum benim okula alıştırma sürecim tam 1 ayımı aldı okul bahçesinde beklemeler,sınıfa gidip gelip arada beni görmek istemeler araya giren bayram tatili ve yeniden alıştırma süreci çünkü en başa dönmüştük :( (bu ülkenin sürekli tatil durumunu sevmiyorum kızmayın bana ama )

Tam bir ara pes etmek üzereydim dedim olmayacak alışmayacak bu çocuk daha fazla kendimi hırpalamayayım,ama bu sefer de verdiğim emek boşa gidecekti ağladım, üzüldüm ama sonunda başardım şimdi kuzum çok mutlu severek gidiyor eğleniyor ve bu durum beni daha mutlu ediyor.

İlk olarak 3 yarım gün başlamayı düşünmüştüm ama okulunda yönlendirmesiyle 5 gün başladık iyi kide 5 gün başlamışız diyorum alıştırma sürecinde devamlılık çok önemli bana göre,ana okulları iyi ki var hem çocuklar için hem anneler için bizlerinde biraz kendimize zaman ayırabilmek için oldukça iyi bir fırsat,Bir aksilik olmadıkça eylülde tam güne başlatmak istiyoruz.

Okulun bize ne faydaları oldu diye sorarsanız ikinci  ayımızın başında bezden kurtulduk, okulda bezini istememiş tuvalet eğitimi için hazır olduğu söylendiğinde bende eve geldiğimizde bezi çıkardım ve o günden beri bez takmıyoruz.

Eski ye göre daha uslu,tabi bana göre başka çocuklarla yan yana geldiğinde hala en yaramazı benim ki sayılabilir :) tam olarak konuşamıyor ama istediğini anlatabiliyor:)

Demem şu ki her çocuğun ayrı gelişimi var hepsi farklılık gösteriyor bize düşen tek şey sabır çocuğum geç mi konuşacak konuşsun bunun için sıkıntı etmeyin onun hiç konuşamayacak olması halinde sevginizden bir eksilme olacak mı?